(ขอบคุณเจ้าของภาพ ขออนุญาตนำมาประกอบภาพ)
ท้องฟ้าหมอกควันหนา
ดูมัวพร่ามันเงียบเหงา
เสียงรถติดตามเงา
คอยคอยเฝ้าจ้องทำลาย
กลางวันร้อนรนนัก
เสียงเครื่องจักรดังเป็นสาย
ผู้คนดูเดียวดาย
รถทุกสายวิ่งไปมา
ชีวิตคนเมืองกรุง
มีสูงส่งเวทนา
สูดดมกลิ่นควันหนา
วิ่งไปมาไร้จุดหมาย
ตกเย็นรีบกลับบ้าน
ตกเย็นรีบกลับบ้าน
เข้าเรือนชานกันมากมาย
เหน็ดเหนื่อยกันแทบตาม
ถ้าตื่นสายไร้ทำกิน
ซ่อนกลิ่น ซ่าหรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น